القاب و جایگاه امام حسن (ع)
2020/05/07کنیه و القاب امام حسن علیه السلام
و از جمله آداب و سنت های ولادت نوزاد پس از نام گذاری، تعیین کنیه برای اوست که طبق حدیثی، امام باقر علیه السلام فرمود: «انا لنکنی اولادنا فی صغرهم مخافه النبز ان یلحق بهم»[۱]: (ما برای فرزندانمان در کودکی کنیه قرار می دهیم، از ترس آنکه مبادا در بزرگی دچار لقب های ناخوشایند گردند.)
و کنیه آن حضرت بر طبق روایات بسیاری «ابو محمد» بوده و کنیه دیگری نداشته است. و اما القاب آن حضرت بدین شرح است: سبط، زکی، مجتبی، سید، تقی، طیب، ولی… و مرحوم اربلی در کتاب کشف الغمه پس از نقل کنیه و القاب آن حضرت از روی کتاب های اهل سنت گفته است: مشهورترین این القاب «تقی» است و بهترین و شایسته ترین آن ها همان است که رسول خدا او را بدان ملقب فرمود و آن «سید» است.[۲]
اما معروفترین القاب آن حضرت در بین شیعیان “مجتبی” است و همچنین ایشان را “کریم اهل بیت” می‌نامند. [۳]
جایگاه امام حسن علیه اسلام در نزد پیامبر اکرم (ص)
امام حسن‌مجتبی علیه‌السلام مورد علاقه شدید پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله بود،[۴] و آن حضرت در حدیثی، درباره مقام و فضیلت امام حسن مجتبی علیه‌السلام فرمود: اما حسن به درستی که وی پسر و فرزند من و از من است. او نور چشمم، روشنایی قلبم و میوه دلم می‌باشد. وی سرور جوانان اهل بهشت و حجت خدا بر امت است. فرمان او، فرمان من است و گفتار او، گفتار من است. هر که از او پیروی کند از من پیروی کرده است و هر که از دستور او سرپیچی کند، از من سرپیچی کرده و از من نیست. من هرگاه به او نظر می‌کنم به یاد جریانات پس از خود می‌افتم که وی را تضعیف می‌کنند؛ حال او به همان گونه ادامه می‌یابد، تا این که از روی ستم و دشمنی، وی را با زهر به شهادت می‌رسانند. در آن هنگام، فرشتگان آسمان در مرگش گریه می‌کنند. همچنین هر چیزی در روی زمین از جمله پرندگان آسمان، ماهی‌های دریاها و اقیانوس‌ها در فقدان او سوگوارند.[۵]
منبع
۱٫حیاه الامام الحسن علیه السلام، ج ۱، ص ۶۵٫
۲٫بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۵۵٫
۳٫منتهی الآمال، ج ۱، ص ۲۱۹؛ رمضان در تاریخ، ص ۱۱۱؛ کشف الغمه، ج ۲، ص ۸۶٫
۴٫منتهی الآمال، ج ۱، ص ۲۲۰؛ کشف الغمه، ج ۲، ص ۸۷؛ البدایه والنهایه، ج ۸، ص ۳۷٫
۵٫بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۱۴۸
